Online personal learning networks

Personal learning networks geen nieuw begrip al sinds mensen samenwerken hebben zij leernetwerken. Collega’s, tutoren en leidinggevende helpen elkaar om te leren tijdens het werk. Naast het werk volgen mensen cursussen en trainingen. Allemaal face to face. Maar het kan ook anders. Mijn gedachten over het boek Personal Learning Networks: Using thw Power of Connections to Transform Education van W. RIchardson en R. Mancabelli,  begint met de eerste Highlight als het gaat over wat de Open wereld betekent voor het leren van docenten:

It means that teachers’ professional learning will take place in online connected spaces that span the globe (l311-312).

En hoe geweldig is dat. Leren van anderen mensen niet alleen mensen uit je directe omgeving maar docenten die allemaal hetzelfde willen namelijk goed onderwijs geven aan studenten. Maar die allemaal worstelen met het gevoel dat het oude traditionele onderwijs het niet meer is. Dat het anders moet en kan.

We need to see that self-learning, informal learning and learning not connected with school are a huge part of what we need to teach (l317-318)

Maar dat betekent ook dat studenten anders moeten gaan leren. Zoals ik in mijn vorige blog al schreef, veel studenten leren niet wat ze zelf willen leren, maar ze leren dat wat de docent wilt dat ze leren op de manier zoals de docent het voorschrijft.

We have to introduce our kids to a whole new method of learning that is less about memorizing and ” doing their own work”  and more about content creation and collaborating with others, and doing so in the context of their passions (l364-366)

This new world is all about creation, not consumption ( 514)

Voor docenten betekent dat wel het volgende:

We have to ask our teachers to learn in different ways than how they learned in their high schools and colleges in order to leverage the power of modern networks, not only for their own personal learning but to better deliver these new skills and literacies to the students in their classrooms. ( 514)

En daarmee vragen wij nogal wat van de docenten.

This type of learning includes how to make connections with others online, how to negotiate the interactions between them, how to collaborate with them in ways that go beyond just sharing existing information to the creation of new knowledge. (581-583)

Het leren bestaat daarom niet meer uit het louter overdragen van kennis, maar ook uit het aanleren van vaardigheden die de student nodig heeft om het leren samen met anderen te leren.  Het leren bevat daarom ook “skills”  zoals:

• Developing proficiency with the tools of technology
• Building relationships with others to pose and solve problems collaboratively and cross-culturally
• Designing and sharing information for global communities to meet a variety of purposes
• Managing, analyzing, and synthesizing multiple streams of simultaneous information
• Creating, critiquing, analyzing, and evaluating multimedia texts
• Attending to the ethical responsibilities required

(678-688)

En dit zijn nu niet de direct de vakken die wij op school kregen en ook nog niet de vakken die wij op school geven. Hoewel er veel scholen wel al op de goede weg zijn. Nog twee rijtjes om deze blog mee te sluiten.

Waarom moeten we aandacht besteden aan online collaboratief leren? Dit is heel eenvoudig

• Students are better prepared for life and work in the 21st century
• Classrooms are more engaging
• Students are responsible for their own learning
• Instruction is more individualized
• Adults become better at their jobs and build problem-solving capacity
• Students are safer 
• Schools save time and money

(764-774)

Vooral die laatste twee tiggerde mij enorm. Safer? On the net? Maar juist omdat wij ze leren hoe zij zich moeten gedragen op het net en hoe zij moeten omgaan met mensen die zich niet gedragen op het net, zijn de studenten inderdaad veiliger. En tijd en geldbesparing zit niet in een besparing op mensen, maar op materiaal. (Nice!)

Tot slot participatie in online learning networks geeft de studenten de gelegenheid om de 7 survival skills van Harvard professior Wagner te oefenen.  Volgens hem leren de studenten

• critical thinking/problem solving
• accessing and analyzing information
• collaboration/leading by influence
• agility and adaptability
• initiative and entrepreneurialism
• effective oral and written communication 
• curiosity and imagination

(775-779)

In dit rijtje vind ik twee aspecten interessant. Het aanleren van ondernemendheid en nieuwsgierigheid en fantasie. Dat zou pas echt leiden tot een creatieve wereld.

Dit boek is echt een aanrader voor iedereen.