Deze vierde week van de MOOC heeft mij op een heel andere manier aan het denken gezet. Deze week behandelde eigenlijk een meer ethisch aspect van digitale culturen. Een aspect dat verder gaat dan Internet en een beetje spelen met sociale media. Deze week ging over de toekomst met Technologie. Een toekomst die volgens mij niet eens zo ver weg is.
Ik begon de week met een video van Robbie. Een video waar ik de tranen toch wel van in mijn ogen kreeg. Een Robot wiens batterij bijna op is en beseft dat zijn einde nadert en neemt ons mee om zijn geschiedenis te vertellen. Eenzaam en alleen in wat denk ik een Spaceshuttle is neemt hij afscheid van het zijn.
Daarna heb ik enkele artikelen gelezen over het Transhumanisme. Een stroming waar ik een beetje dubbel tegen aan kijk. Enerzijds spreken zij van een betere wereld door techniek (Utopia) maar zij laten de problemen die het kan veroorzaken weg. Dystopia bestaat niet in hun beleving. Zij hebben een declaratie opgesteld die ik met jullie wil delen.
- Humanity stands to be profoundly affected by science and technology in the future. We envision the possibility of broadening human potential by overcoming aging, cognitive shortcomings, involuntary suffering, and our confinement to planet Earth.
- We believe that humanity’s potential is still mostly unrealized. There are possible scenarios that lead to wonderful and exceedingly worthwhile enhanced human conditions.
- We recognize that humanity faces serious risks, especially from the misuse of new technologies. There are possible realistic scenarios that lead to the loss of most, or even all, of what we hold valuable. Some of these scenarios are drastic, others are subtle. Although all progress is change, not all change is progress.
- Research effort needs to be invested into understanding these prospects. We need to carefully deliberate how best to reduce risks and expedite beneficial applications. We also need forums where people can constructively discuss what should be done, and a social order where responsible decisions can be implemented.
- Reduction of existential risks, and development of means for the preservation of life and health, the alleviation of grave suffering, and the improvement of human foresight and wisdom should be pursued as urgent priorities, and heavily funded.
- Policy making ought to be guided by responsible and inclusive moral vision, taking seriously both opportunities and risks, respecting autonomy and individual rights, and showing solidarity with and concern for the interests and dignity of all people around the globe. We must also consider our moral responsibilities towards generations that will exist in the future.
- We advocate the well-being of all sentience, including humans, non-human animals, and any future artificial intellects, modified life forms, or other intelligences to which technological and scientific advance may give rise.
- We favour allowing individuals wide personal choice over how they enable their lives. This includes use of techniques that may be developed to assist memory, concentration, and mental energy; life extension therapies; reproductive choice technologies; cryonics procedures; and many other possible human modification and enhancement technologies.
Gaan we dan toch naar het eeuwige leven toe, maar worden onze organen een voor een vervangen door mechanische organen. Een paar jaar terug had ik dat graag gezien. Toen mijn zoon een oog moest missen. Zijn oogzenuw was intact en was toen de mogelijkheid er geweest om zijn oog te vervangen door een mechanisch oog, had ik niet getwijfeld. Maar hoever ga je daarbij? Technologie is natuurlijk geweldig en een uitkomst. Maar willen wij een eeuwig leven in een perfect werkend lichaam? En ontstaat er op die manier geen groot verschil tussen die mensen die de technologische verbeteringen in hun lichaam kunnen betalen en die mensen die dat niet kunnen? Worden alleen de rijken eeuwen oud? Dan kan je
met recht spreken van de oude rijken. Maar willen we dat? Ik weet het nog niet.
s.schouwenaars 