Het is het einde van het semester. We zijn druk aan het plannen rondom de toetsen. De toetsen worden gemaakt, gecontroleerd, antwoordmodellen worden gemaakt en gecontroleerd, gezocht wordt naar surveillanten en natuurlijk worden mensen vrijgemaakt om de toetsen na te kijken. Ongeveer 1000 verslagen en minstens evenveel schriftelijke toetsen. 2 weken is een heel team van capabele mensen bezig met het nakijken van de toetsen. 2 weken niet meer want dat is afgesproken. Dus 2 weken onder hoge druk…… Dat moet toch anders kunnen.
Er wordt in het land veel gesproken over digitaal toetsen. Maar om dat goed uit te voeren moet de school wel aan een aantal randvoorwaarden voldoen.
- De infrastructuur van de school moet betrouwbaar en veilig zijn. De techniek moet werken en een lokaal moet worden ingericht als toets-ruimte als er veel studenten zijn die gelijktijdig getoetst moeten worden of er moeten divices beschikbaar zijn zodat de docent in een kleinere setting de studenten de toets kan afnemen.
- Daarbij moet de docent ook voldoende geschoold zijn op het maken van toetsen en het werken met technologie. Er zijn mogelijkheden om vragen te koppelen aan leerdoelen waardoor het genereren van vragen bij de volgende toets een stuk eenvoudiger wordt.
- Er moet een voldoende voorraad vragen aanwezig zijn. Toetsenbanken en programmatuur die leerdoelen koppelt aan vragen maken het mogelijk om een voldoende grootte voorraad aan te leggen.
- En tot slot digitaal toetsen doet een beroep op de visie van de school. Er moet een toetsbeleid zijn dat toestaat dat er digitaal getoetst wordt en er moet een ICT beleid zijn die het mogelijk maakt deze vorm van toetsen uit te voeren.
Maar stel nu dat de instelling waar je werkt aan al deze eisen voldoet, maar dat de docenten het digitaal toetsen tegen houden. Ondanks het feit dat inzet van ICT kan leiden tot een enorme tijdsbesparing, er sprake is van een transparante vorm van toetsen waar grotere professionaliteit uit blijkt en waardoor we het leerproces van onze studenten beter kunnen sturen. In de brochure Digitaal toetsen in het voortgezet onderwijs geeft Kennisnet in een eenvoudige tabel de praktische en digitale voordelen aan.
Mogelijke knelpunten:
De docent in zijn koninkrijk! Dat kan niet meer.
Bij digitaal toetsen moeten de docenten meer samenwerken en de toetsvragen die zij maken beschikbaar stellen aan collega’s zodat een grote toetsenbank kan ontstaan.
Surveillant zit voor de groep! Nee de surveillant zit achter in het lokaal zodat hij de schermen kan zien. Die moeten dan wel zo opgesteld worden dat ze gemakkelijk gezien worden.
De student gaat online! Vertrouwen vertrouwen vertrouwen. Laat die ene oneerlijke student het niet onmogelijk maken voor de anderen om op een goede en passende manier te laten zien dat hij of zij over voldoende kennis en vaardigheden beschikt.
In een MOOC die ik op dit moment volg over Blended & Online learning kwam dit onderwerp nauwelijks aan bod. Er werd over gesproken, maar de docenten die aan het woord kwamen hadden vertrouwen in hun studenten. Maar ook in hun eigen inschattingsvermogen. Bij een schrijftoets kan een middelmatige student niet opeens uitmuntend worden. En door het stellen van een aantal handige vragen kwamen zij er toch wel achter dat iemand anders de toets afnam dan de bedoeling was. Let op hier werden de toetsen dus zelfs afgenomen op afstand!! Dat zie ik nog niet snel gebeuren. Hoewel ik wel hoop dat dat de toekomst is.
s.schouwenaars 